ARTIKEL

Gewoonten zorgen ervoor dat mensen kunnen functioneren in het dagelijks leven, maar soms ontstaan er patronen of omgangsvormen die niet effectief zijn, of zelfs nadelig. Ook museumbezoekers zijn gewoontedieren. Op uitnodiging van Sjaak Langenberg & Rosé de Beer experimenteerden gastsuppoosten met de gedragscodes in het Stedelijk Museum 's-Hertogenbosch door op onorthodoxe wijze contact te leggen met bezoekers. Een pleidooi voor improvisatie.

Om het 'sociaal effect van defect' te onderzoeken liet gastsuppoost en social designer Sanne Ree Barthels met enige regelmaat een speciaal daartoe ontworpen halsketting uit elkaar vallen. De kralen verspreidden zich over de museumvloer. Bezoekers hielpen mee met het oprapen van de kralen en raakten met haar in gesprek. Maar het kwam ook voor dat niemand hielp. Theatermaker Peter De Graef mediteerde zeven uur aan een stuk in de lotushouding met zijn gezicht gericht naar de muur. Een bordje 'Ik ben aanspreekbaar' nodigde bezoekers uit om de stilte te doorbreken. De blinde suppoost Vincent Bijlo draaide de rollen om door hulp te vragen - hij liet zich rondleiden. Fysiotherapeute en gastsuppoost Paulette Verloop maakte net als Bijlo lichamelijk contact wat automatisch leidde tot ontboezemingen door bezoekers. Andere gastsuppoosten waren: theatermaker en stadskunstenaar Lucas De Man, filosofe Ann Meskens, NRC- en Happinez-columniste Marjoleine de Vos, radiomaker Pat Donnez, stadschroniqueur Eric Alink, de schrijvers Mijke Pol en Lucas de Waard, medisch entomoloog Bart Knols, kapster Leona Priem en 'mooie momenten verzamelaar' Janne Willems. De interventies van de gastsuppoosten vonden plaats tegen het decor van een ruimtelijk tijdschrift in de museumzaal waarvan Sjaak Langenberg & Rosé de Beer een aantal pagina's vulden met tekst en filmpjes over omgangsvormen in de publieke ruimte en improvisatie, over empathie en de keerzijde van altruïsme.